کله کچلش را نوازش می کنم
به مانند پدری که کودکش را نوازش می کند
گه گاهی که بهانه مادر را می گیرد
گریه می کند
های های
پسرم
می گویم
مرد که گریه نمی کند
و
می دانم
مرد گریه می کند
حتی
قویترین مردهای این حوالی هم گریه می کنند
های های
اگر
دندان دردشان
را
توامان شود
دوری همسرانشان
قویترین مردهای این حوالی هم گریه می کنند
های های
ایستاده
خیره
کنار پنجره اتاقی که رو به حیاط 4 متری خانه کوچکم باز می شود
منتظر
که شاید زنگ بلبلی خانه کوچکم به صدا در آید
و شاید
بیاید این بار
دخترک متکدی
و
طلب کمکی
ایستاده
خیره
کنار پنجره اتاقی که رو به حیاط 4 متری خانه کوچکم باز می شود
منتظر
که شاید
نه بابا
اینها همش توهمه
آره
من به کلی بی خیالم
بی خیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــال
بی خیال
چه اتفاق مسخره ایی
توهم بود
توهـــــــــــــــــــــــــــــــــــــم
اصلن این اتفاقها عادیه
خیلی هم
عادی
عــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــادی
اصلن من
من
مــــــــــــــ
نمی خوام
نمی خوام
به من چه
دلم می خواهد ببوسمش
از چشمانم بیشتر دوستش دارم
حتی از قلبم
گرچه بو می دهد
دلم می خواهد تمام روز را در آغوشم باشد گر چه خلاف ادب است !
افتخار می کنم که می توانم تکیه گاهی دائمی داشته باشم
گه گاهی در خلوت هایم می گویمش توخیلی خوبی
خیلی نازی
چون عینک دودی نمی خواهی
چون برای من درد سر نمی سازی
چون نمی بینی
چون عاشق نمی شوی
چون قلب هستی
زنده ای
نمی تپی
می خواهم ببوسمش !
رفتن حمیشه پر غمه
باز دیر می رسد
کسی
شاید هم
دیر
می آید
خدا می داند
دیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــر
نانوایی جوش شیرین می زند ،بیچاره فرهاد.
تحمل پدری که حتی ماشینش را
ماشین نسبتا با کلاسش را
دریغ می کند از پسرش
متصور است برای پسری که
پدرش حتی ماشینش را
ماشین نسبتا با کلاسش را
دریغ می کند از پسرش
اما
سخت است و تلخ
تصور پدری که تمام دار و ندارش را نثار فرزندش می کند
پسرش
به جز
ماشینش را
ماشین نسبتا با کلاسش را
برای پسری که
پدرش حتی ماشینش را
ماشین نسبتا با کلاسش را
دریغ می کند از پسرش
به مانند بازیگر نقش اول فیلم 300 درب منزلم را می کوبم
و
لحظاتی را مانند زیدان ژست می گیرم
و
به سان عمو پورنگ سلام می کنم
و
وارد منزلم می شوم به مانند آناهیتا همتی در نقش مریم تو فیلم یه وجب خاک
و
همسرم را مخاطب قرار می دهم
یک چایی بیاور
به مانند راج کاپور
به سان یک نفر که اینگونه زندگی می کند
و
به مستراح می روم به مانند رییس جمهور فلان کشور
و
بیرون می آیم به سان حسین رضا زاده
و
این متن رو می دزدم به سان یه وبمستر حرفه ای
هــــــــــــــــــــــــی یو !
اینقده خوشم مییاد از این "هــــــــی یو !"
به سان یک نفر که اینگونه زندگی می کند
و
اینگونه زندگی می کنم
به سان یک نفر که اینگونه زندگی می کند
اینجا سخن از مردی است که نتوانست بین دلستر و ترانه مورد علاقه اش یکی را انتخاب کند . مردی خسته ! مردی که اسهال داشت و دارد !